Niet zo lang geleden kon je nauwelijks de televisie aanzetten zonder op een of ander opvoedprogramma te stoten. Schreeuwende ouders en muitende kinderen. Ruzie was voorgeprogrammeerd, en een oplossing was niet in zicht. Tot Supernanny verscheen. Die loste met haar strafhokjes en een rustige, maar consequente aanpak de problemen op. Hoewel hij een gediplomeerde arts is, heeft de Duitse minister van Economische Zaken, Philipp Rösler, blijkbaar niet zo vaak naar 'Supernanny' gekeken.
Mij is niet duidelijk of er sinds afgelopen weekend de nieuwste aflevering van de eurocrisis draait, dan wel alleen maar een 'best-of'van 'Supernanny'. Wat is er gebeurd? De ouders zijn boos. Het kind, Griekenland, wil zijn kamer nog steeds niet opruimen. Of beter, in zijn kamer heerst de absolute chaos. Stapels speelgoed en troep, waar je ook kijkt. Als de ouders het kind op het matje roepen, heeft het geen gebrek aan goede uitvluchten: eerst was er geen tijd vanwege permanente verkiezingen, vervolgens was het niet duidelijk hoe de kamer moest worden opgeruimd, en bovendien was er veel te weinig kastruimte om alles op te bergen. De ouders moeten eerst nieuwe meubels kopen, anders gebeurt er helemaal niets. Mama en papa brullen steeds harder: je ruimt nu op, anders ga je het huis uit.
Natuurlijk wil het kind het huis niet uit. Maar de ouders hebben al vaker gedreigd, en ze hebben hun dreigementen nooit waargemaakt. Ze hielpen uiteindelijk zelfs mee bij het opruimen. Waarom zou het dit keer anders zijn? Inderdaad, de ouders willen het kind eigenlijk niet het huis uit sturen. Te veel gedoe, en mogelijkerwijs veel geldverlies. Maar als papa en mama hun geloofwaardigheid niet volledig willen kwijtraken, moeten ze nu volhouden. Nóg een keer buigen en toegeven, en de kamer zal waarschijnlijk nooit meer worden opgeruimd.
Je kunt erover twisten of een Griekse exit elders niet een schrikbeeld is, maar door er te uitgesproken over te zijn, heeft Philipp Rösler de hele Duitse Bondsregering en kanselier Merkel in een moeilijke positie gebracht. Als bij het bezoek van de zogenaamde trojka aan Athene duidelijk wordt dat Griekenland zijn verplichtingen en afspraken niet is nagekomen, blijft Duitsland eigenlijk geen andere keuze dan de stekker eruit te trekken. Anders verliest het zijn geloofwaardigheid. Niet alleen tegenover de Grieken, maar ook voor de 15 andere kinderen van de eurozone. Misschien is dat wel de pedagogische tik voor de rest voor de eurozone, om eindelijk serieus werk te maken van een verregaande integratie. Al blijft het spelen met vuur.
Het advies van Supernanny was altijd dat ouders alleen dreigementen moesten gebruiken die geloofwaardig waren en geen blijvende schade veroorzaken. Het ware toch beter geweest, had Philipp Rösler voor zijn televisie-interview heel even met Supernanny gebeld.
Deze column verscheen vandaag in het Belgische dagblad "De Tijd"
No comments:
Post a Comment